Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Siglufjördur - małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jakpułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Zimą, odbierający siły mrok, trwa kilka miesięcy. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem i niedostępny aż do wiosny. Tu nikt nikomu nie ufa, wszyscy wiedzą o sobie wszystko i wszyscy milczą. Ari Thór Arason chciał być filozofem, studiował teologię, ale w końcu skończył szkołę policyjną. Pierwszą pracę znalazł właśnie tu. Nie jest to dobre miejsce dla kogoś, kto nie pogodził się ze swoim życiem i niema zbyt grubej skóry. Krwawy ślad na śniegu, ciężko ranna półnaga młoda kobieta, dziwna śmierć sławnego pisarza. Ari Thór wbrew wszystkim musi przedrzećsię przez lodową barierę, która go oddziela od mieszkańców; musi wniknąć w ich przeszłość. Wydarzenia sprzed lat zaczynają splatać się z teraźniejszością. Krąg podejrzanych zacieśnia się, a śledztwo staje się coraz bardziej osobiste. Okruchy prawdy stopniowo układają się w całość...

SiglufjörĂ°ur, rybackie miasteczko na najdalszym północnym krańcu Islandii, odcięte od świata, zasypane śniegiem, pogrążone w ciemności arktycznej nocy albo w nieznośnym świetle arktycznego lata. Ari Thór znalazł tu pierwszą pracę po szkole policyjnej. Kiedyś studiował filozofię i teologię, ale nie został księdzem. Miał zbyt dużo wątpliwości, zbyt bolesną przeszłość za sobą. Lecz SiglufjörĂ°ur to nie jest dobre miejsce dla kogoś, kto nie pogodził się ze swoim życiem. Zimowy mrok odbiera siły, samotność przytłacza jak zaspy śniegu. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko i wszyscy milczą. Nikt nie ufa nikomu, zwłaszcza obcym, takim jak Ari Thór - targany rozterkami młody policjant, który równie często musi walczyć ze zbrodnią, jak z samym sobą.

Siglufjördur - mroczne miasteczko na północy Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły filozof i ksiądz z bolesną przeszłością, walczy tu ze zbrodnią równie nieustępliwie jak z samym sobą.Atak zabójczego wirusa i odcięcie Siglufjördur od świata kwarantan­ną nie powstrzyma Ariego od wyjaśnienia ponurej zbrodni sprzed pół wieku. Na pomoc może liczyć tylko ze strony ĂŤsrĂşn, dziennikarki z ReykjavĂ­ku, która prowadzi własne, coraz bardziej przerażające śledztwa w sprawie zabójs­twa syna polityka i porwania dziecka.Dawne zbrodnie splatają się z obecnymi, a winy sprzed lat nie umierają i mają dramatyczne zakończenie.

Złowieszczy. Tak, to jest to słowo. Było coś złowieszczego w tym starym, walącym się domu. Ściany były ziemiste i posępne, szczególne teraz, w zacinającym deszczu. Tutaj jesień była raczej stanem umysłu niż porą roku. Zima przyszła szybko, zaraz po lecie, w końcu września, albo na początku października, jakby jesień zaginęła gdzieś po drodze na północ. Herjólfur, inspektor policji z Siglufjördur, nie tęsknił za nią za bardzo, przynajmniej za jesienią z Reykjaviku, w którym dorastał. Zaczął cenić lato w Siglufjördur, z oślepiająco jasnymi dniami. Zima też mu się podobała, z ogarniającą wszystko ciemnością, która owÄłała się wokół człowieka jak ogromny kot. W tym opuszczonym domu inspektor Herjólfur w środku nocy został śmiertelnie postrzelony. Pojechał tam zamiast swojego podwładnego Ariego Thóra... Wkrótce ginie następny człowiek, a w Internecie pojawiają się informację z policyjnego śledztwa. Ktoś dużo wie i jest bardzo blisko policji. Albo blisko ofiary. Trop prowadzi w świat tajemnic miejscowej elity... Ari Thór, mimo że jego własne życie znowu jest na zakręcie, wbrew wszystkim uparcie szuka prawdy, która zaczyna się układać w okrutny obraz...

Siglufjördur - małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jakpułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Zimą, odbierający siły mrok, trwa kilka miesięcy. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem i niedostępny aż do wiosny. Tu nikt nikomu nie ufa, wszyscy wiedzą o sobie wszystko i wszyscy milczą. Ari Thór Arason chciał być filozofem, studiował teologię, ale w końcu skończył szkołę policyjną. Pierwszą pracę znalazł właśnie tu. Nie jest to dobre miejsce dla kogoś, kto nie pogodził się ze swoim życiem i niema zbyt grubej skóry. Krwawy ślad na śniegu, ciężko ranna półnaga młoda kobieta, dziwna śmierć sławnego pisarza. Ari Thór wbrew wszystkim musi przedrzećsię przez lodową barierę, która go oddziela od mieszkańców; musi wniknąć w ich przeszłość. Wydarzenia sprzed lat zaczynają splatać się z teraźniejszością. Krąg podejrzanych zacieśnia się, a śledztwo staje się coraz bardziej osobiste. Okruchy prawdy stopniowo układają się w całość...

SiglufjörĂ°ur, rybackie miasteczko na najdalszym północnym krańcu Islandii, odcięte od świata, zasypane śniegiem, pogrążone w ciemności arktycznej nocy albo w nieznośnym świetle arktycznego lata. Ari Thór znalazł tu pierwszą pracę po szkole policyjnej. Kiedyś studiował filozofię i teologię, ale nie został księdzem. Miał zbyt dużo wątpliwości, zbyt bolesną przeszłość za sobą. Lecz SiglufjörĂ°ur to nie jest dobre miejsce dla kogoś, kto nie pogodził się ze swoim życiem. Zimowy mrok odbiera siły, samotność przytłacza jak zaspy śniegu. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko i wszyscy milczą. Nikt nie ufa nikomu, zwłaszcza obcym, takim jak Ari Thór - targany rozterkami młody policjant, który równie często musi walczyć ze zbrodnią, jak z samym sobą.

Siglufjördur - mroczne miasteczko na północy Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły filozof i ksiądz z bolesną przeszłością, walczy tu ze zbrodnią równie nieustępliwie jak z samym sobą.Atak zabójczego wirusa i odcięcie Siglufjördur od świata kwarantan­ną nie powstrzyma Ariego od wyjaśnienia ponurej zbrodni sprzed pół wieku. Na pomoc może liczyć tylko ze strony ĂŤsrĂşn, dziennikarki z ReykjavĂ­ku, która prowadzi własne, coraz bardziej przerażające śledztwa w sprawie zabójs­twa syna polityka i porwania dziecka.Dawne zbrodnie splatają się z obecnymi, a winy sprzed lat nie umierają i mają dramatyczne zakończenie.

Złowieszczy. Tak, to jest to słowo. Było coś złowieszczego w tym starym, walącym się domu. Ściany były ziemiste i posępne, szczególne teraz, w zacinającym deszczu. Tutaj jesień była raczej stanem umysłu niż porą roku. Zima przyszła szybko, zaraz po lecie, w końcu września, albo na początku października, jakby jesień zaginęła gdzieś po drodze na północ. Herjólfur, inspektor policji z Siglufjördur, nie tęsknił za nią za bardzo, przynajmniej za jesienią z Reykjaviku, w którym dorastał. Zaczął cenić lato w Siglufjördur, z oślepiająco jasnymi dniami. Zima też mu się podobała, z ogarniającą wszystko ciemnością, która owÄłała się wokół człowieka jak ogromny kot. W tym opuszczonym domu inspektor Herjólfur w środku nocy został śmiertelnie postrzelony. Pojechał tam zamiast swojego podwładnego Ariego Thóra... Wkrótce ginie następny człowiek, a w Internecie pojawiają się informację z policyjnego śledztwa. Ktoś dużo wie i jest bardzo blisko policji. Albo blisko ofiary. Trop prowadzi w świat tajemnic miejscowej elity... Ari Thór, mimo że jego własne życie znowu jest na zakręcie, wbrew wszystkim uparcie szuka prawdy, która zaczyna się układać w okrutny obraz...

Druga bestsellerowa powieść z bohaterką Ulubionych rzeczy. Lacey Flint, młoda policjantka z tajemniczą przeszłością, zafascynowana postaciami seryjnych morderców, tym razem wiela się w rolę ofiary... S.J. Bolton kreuje pełną napięcia, mroczną opowieść, z przerażającą wyrazistością opisując psychologiczne koszmary prześladujące grupę studentek. Atmosfera strachu przesycającego pozornie bezpieczne otoczenie jest niezwykle wiarygodna. Intryga wyrafi nowana i nowatorska. Narastające poczucie zagrożenia stopniowane mistrzowsko. Styl autorki, tnący rozdziały na krótkie epizody, buduje suspens i nakręca grozę, a fabuła powoli odsłania historię psychologicznego sadyzmu, kryjącego się w szacownej scenerii. ("Washington Times") Kapitalna powieść. Każda strona wywołuje lęk i niesie zapowiedź czegoś przerażającego. ("Independent") Bolton przerażająco wiarygodnie oddaje kusicielską moc naszych wewnętrznych demonów i niesłabnące psychologiczne napięcie. ("Cleveland Plain Dealer") Hipnotyzujące! Narastający niepokój i przyprawiający o zawrót głowy finał. ("The Times") Bolton prowadzi nas w niepokojący świat psychologicznej manipulacji i zadaje zatrważająco realne pytanie: czy można przestraszyć kogoś na śmierć? ("Sunday Express") Sugestywna sceneria, intrygujące postacie i wyrafi nowane zbrodnie wywołujące dreszcz grozy. ("Booklist") Wybitne! Wysublimowana nieszablonowa intryga ani na chwilę nie wypuszcza czytelnika - i bohaterki - z uścisku najwyższego napięcia. ("Publishers Weekly") Uniwersytet w Cambridge sceną zbrodni doskonałych: morderstw bez mordercy. Ofiary zabijają się same. Cambridge tuż przed północą to miasto czarnych cieni i złotego światła. Reflektor prawie pełnego księżyca oświetla eleganckie niczym weselny tort budynki, filary wskazujące bezchmurne niebo jak kamienne palce,i nielicznych ludzi, którzy błądzą jeszcze po ulicach, jak zjawy, to pojawiając się w plamach światła, to niknąc w cieniu. Kobieta stojąca na krawędzi jednej z najwyższych wież wygląda jak turystka podziwiająca widok. Powietrze u stóp wieży jest nieruchome. Na szczycie wieje wiatr. Na tyle silny, że włosy kobiety łopoczą wokół jej głowyjak flaga. Kobieta jest młoda i byłaby piękna, gdyby jej twarz nie była pozbawiona wszelkiego wyrazu. Gdyby w jej oczach było jakiekolwiek światło. To twarz kogoś, kto wierzy, że jest już martwy... Uniwersytetem Cambridge wstrząsa seria tajemniczych samobójstw. Już kilkanaście dziewczyn odebrało sobie życie - w bardzo gwałtowny, krwawy, makabryczny sposób. Sposób, który każe doktor Evi Oliver, uniwersyteckiemu psychiatrze, podejrzewać, że to coś więcej niż zbieg okoliczności... Do Cambridge przyjeżdża z Londynu Lacey Flint. Prowadzi śledztwo, udając studentkę. Niebawem ktoś zaczyna ją straszyć, wykorzystując jej najskrytsze lęki. I zaczynają ją dręczyć te same niepokojące koszmary, o jakich mówiły dziewczyny, zanim odebrały sobie życie...

Lacey Flint, młoda policjantka z tajemniczą przeszłością, w czwartym tomie serii musi pokonać seryjnego mordercę, który zna jej najgłębsze lęki. Lacey Flint przeniosła się z wydziału zabójstw do londyńskiej policji rzecznej. Mieszka na łodzi i codziennie pływa. W rzece szuka spokoju. Zapomnienia o traumatycznych śledztwach i o mężczyźnie, którego kochała. Pewnego dnia na swojej stałej pływackiej trasie Lacey natrafi a na zawinięte w całun zwłoki zaczepione o pal pomostu. Tak, jakby ktoś chciał, żeby to ona je znalazła... Wkrótce Tamiza wyrzuca kolejne ciała kobiet - zawsze tam, gdzie pływa Lacey. Morderca jest bardzo blisko. Zna jej tajemnicę. I zmusza do gry...

Najnowszy bestseller mistrzyni psychologicznego suspensu.Lacey Flint, młoda policjantka z mroczną przeszłością, powraca, by zmierzyć się z NIMI?Oni kryją się w cieniu.Obserwują ją.Nadinspektor Mark Joesbury obawiał się nowego zagrożenia terrorystycznego. Monitorując strony dark webu, zauważył zwiększoną aktywność grupy ekstremistów - nienawidzących kobiet mężczyzn zwanych incelami. Zespół Joesbury’ego próbuje namierzyć ich przywódców, ale dark web chroni anonimowość zbrodniarzy.Policjanci odkrywają, że porwanie niemowlęcia było zaledwie pierwszym z całej serii brutalnych ataków, których celem jest sterroryzowanie kobiet. Co gorsza okazuje się, że dla inceli uosobienie wszystkiego, czego nienawidzą, stanowi młoda policjantka z mroczną przeszłością - Lacey Flint.